Hipnoza, stan głębokiego relaksu i skupienia, od wieków fascynuje i budzi kontrowersje. Współcześnie wykorzystuje się ją nie tylko w rozrywce, ale przede wszystkim jako narzędzie terapeutyczne. Istnieją różne szkoły hipnozy, a dwie najbardziej znane to hipnoza klasyczna i hipnoza ericksonowska. Czym się różnią? Która z nich może okazać się skuteczniejsza w rozwiązywaniu Twoich problemów? W tym artykule przyjrzymy się bliżej obu metodom, aby rozwiać wątpliwości i pomóc Ci w podjęciu świadomej decyzji.
Spis Treści
Główne założenia hipnozy klasycznej i ericksonowskiej
Hipnoza klasyczna, zwana również tradycyjną, opiera się na bezpośrednich sugestiach hipnotyzera, który wprowadza pacjenta w stan transu i wydaje mu polecenia. W tym podejściu zakłada się, że podświadomość jest podatna na wpływy i można ją „zaprogramować” na osiągnięcie pożądanych celów. Z kolei hipnoza ericksonowska, opracowana przez Miltona H. Ericksona, amerykańskiego psychiatrę i psychoterapeutę, koncentruje się na indywidualnych potrzebach pacjenta i wykorzystuje metafory, historie oraz pośrednie sugestie, aby dotrzeć do jego podświadomości. W tym modelu hipnoterapeuta jest bardziej przewodnikiem, który towarzyszy pacjentowi w procesie zmiany, a nie dyrektywnym autorytetem.
Techniki indukcji hipnotycznej
W hipnozie klasycznej indukcja transu odbywa się często poprzez fiksację wzroku, monotonne bodźce słuchowe lub głęboką relaksację mięśni. Hipnotyzer wydaje jasne i zwięzłe polecenia, np. „Zamknij oczy”, „Skoncentruj się na moim głosie”, „Twoje ciało staje się ciężkie i rozluźnione”. Natomiast w hipnozie ericksonowskiej indukcja jest bardziej subtelna i opiera się na naturalnych procesach transowych, takich jak zasypianie lub śnienie na jawie. Terapeuta może używać metafor, opowiadać historie, zadawać pytania otwarte lub wykorzystywać niewerbalne sygnały, aby delikatnie wprowadzić pacjenta w stan transu.
Jak wygląda sugestia w obu podejściach?
W hipnozie klasycznej sugestie są bezpośrednie i skoncentrowane na konkretnym celu, np. „Rzucam palenie”, „Jestem pewny siebie”, „Chudnę z każdym dniem”. Hipnotyzer wydaje polecenia, które mają wpłynąć na zachowanie i myślenie pacjenta. W hipnozie ericksonowskiej sugestie są bardziej pośrednie i metaforyczne, np. „Wyobraź sobie, że jesteś drzewem, które zapuszcza korzenie głęboko w ziemię”, „Pozwól, aby Twoje myśli płynęły jak rzeka”. Terapeuta nie narzuca rozwiązań, ale pomaga pacjentowi odkryć wewnętrzne zasoby i znaleźć własną drogę do zmiany.
Zastosowanie hipnozy klasycznej i ericksonowskiej
Oba rodzaje hipnozy znajdują zastosowanie w terapii różnych problemów, takich jak: lęki, fobie, depresja, uzależnienia, zaburzenia odżywiania, problemy ze snem, ból chroniczny, niska samoocena. Hipnoza klasyczna sprawdza się szczególnie w przypadku konkretnych celów, np. rzucenie palenia, pozbycie się nawyku obgryzania paznokci, poprawa koncentracji. Hipnoza ericksonowska jest bardziej wszechstronna i może być stosowana w szerszym zakresie problemów, w tym w terapii traumy, rozwoju osobistym i poszukiwaniu sensu życia.
Podsumowanie i wnioski
Zarówno hipnoza klasyczna, jak i ericksonowska to skuteczne narzędzia pracy z umysłem, które mogą przynieść wiele korzyści. Wybór odpowiedniej metody zależy od indywidualnych potrzeb i preferencji. Jeśli cenisz sobie bezpośredniość i jasno określone cele, hipnoza klasyczna może okazać się trafnym wyborem. Natomiast jeśli wolisz bardziej elastyczne i spersonalizowane podejście, hipnoza ericksonowska będzie lepszym rozwiązaniem. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej lub umówić się na sesję hipnozy online, zapraszam do kontaktu – oferuję zdalne, osobiste sesje hipnozy i programowania podświadomości, które odbywają się bez konieczności wychodzenia z domu.
